Spotkanie z pradawną historią
„Rezerwat archeologiczny w Biskupinie jest jednym z największych w Europie. Obejmuje on obszar z licznymi śladami osadnictwa od kamienia po wczesne średniowiecze. Dzięki wyjątkowej wartości dla dziedzictwa kulturowego Polski jest Pomnikiem Historii (…)” – czytamy na stronie Muzeum Archeologicznego w Biskupinie.
20 września 2024 roku uczniowie z klas 5b i 5c wyruszyli śladami osadników sprzed 10 tysięcy, 6 tysięcy i 2700 lat. Przepiękna pogoda sprzyjała zwiedzaniu terenu Muzeum z rekonstrukcjami obiektów z epoki kamienia oraz epoki brązu i żelaza.
W czasie zwiedzania obozowiska łowców i zbieraczy oraz osady pierwszych rolników, poznali odpowiedzi na wiele nurtujących ich pytań, m. in.: Z czego zrobione były stroje osadników z epoki kamienia? Jakie rośliny uprawiali pierwsi rolnicy? Jak długo żyli ówcześni ludzie? W co wierzyli i kogo czcili osadnicy sprzed 6000 lat? Dlaczego wejścia do domów były od strony południowej i czym je oświetlano?
Najbardziej rozpoznawalną częścią rezerwatu archeologicznego w Biskupinie jest osada obronna na półwyspie z charakterystyczną wieżą. Tutaj poznali pradziejowe techniki budowlane, narzędzia do obróbki drewna i gatunki drzew użyte do budowy osady. W czasie warsztatów prowadzonych w zrekonstruowanych chatach wyposażonych w wierne kopie zabytków z przełomu epok brązu i żelaza, poznali sposoby zdobywania żywności i jej przetwarzania, mieli okazję spróbowania podpłomyków upieczonych wg pradawnego przepisu oraz przebrania się w stroje nawiązujące do ówczesnych realiów. W tajniki wiedzy o ceramice pradziejowej wprowadziły naszych „młodych historyków” warsztaty z lepienia naczyń z gliny, a w czasie kolejnych – wykonali ozdoby z drutu w kształcie ówczesnego talizmanu, czyli Słońca.
Nasi „poszukiwacze historii” poznali również tajniki pracy archeologów, skąd wiadomo, np. że w zrekonstruowanych grobach były pochowane kobiety?, że osada w Biskupinie była zamieszkała tylko przez ok. 100 lat i dlaczego tak krótko?, że chaty pokryte były trzciną i sitowiem?, że wyrobem glinianych naczyń zajmowały się kobiety i dzieci? itp.
Zwiedzając Muzeum spotkaliśmy również odtwórców prehistorycznego rękodzieła, m. in. lepienia naczyń, wytwarzania krzemiennych narzędzi, drewnianych instrumentów oraz srebrnych monet.
Wyjątkową okazją do podziwiania rezerwatu z zupełnie innej perspektywy był rejs statkiem „Diabeł Wenecki” po Jeziorze Biskupińskim.
Wyposażeni w własnoręcznie wykonane wyroby z drutu i gliny oraz zakupione u odtwórców ówczesnego rękodzieła topory i kamienne wisiorki, po zaliczeniu tradycyjnego quizu ze zdobytej w czasie wycieczki wiedzy, wróciliśmy do naszych współczesnych domów. 😉 (wd i eb)
Dziękujemy rodzicom: p. Julicie Macudzińskiej, p. Ewie Szambelan i p. Markowi Palpuchowskiemu za pomoc w opiece nad dziećmi w czasie wędrówek po 38 hektarowym rezerwacie.